Het beheer van historische tuinen en parken is intensief en vraagt voortdurend om weloverwogen beslissingen. Beplanting verandert van vorm en omvang; groeit, vermeerdert en sterft. Het zijn bijzondere plekken op met een geheel eigen karakter en een grote cultuurhistorische waarde. Dat karakter wordt in belangrijke mate bepaald door de aanwezigheid van veelal oude monumentale bomen. Maar ook oude bomen hebben niet het eeuwige leven. Aan de hand van enkele praktijkvoorbeelden wordt geschetst hoe je om kunt gaan met instandhouding van dit groene erfgoed in het algemeen en met het bomenbestand in het bijzonder.
